Uiteraard bloggen wij niet zodat we gehele bevolkingsgroepen zwart kunnen maken, maar mijn beeld van de Amerikaan was gewoon niet positief. Dik, luidruchtig, dom, geen wereldkennis, overdreven vriendelijk maar tegelijkertijd ongeïnteresseerd en enorm preuts dat was voor mij het beeld dat ik bij Amerikanen had voor onze reis. Hoe dit beeld is ontstaan en belangrijker nog hoe dit beeld veranderd is lees je hier.

In de periode dat ik op een cruiseschip stage liep en werkte, kwam ik veel in aanraking met Amerikanen. De gemiddelde Amerikaan die ik ontmoette kwam niet zo slim over, zag er niet al te sportief uit, maar ze vroegen altijd hoe het met me ging en alles was “great “en “awsum”!!

In de jaren daarna kwamen we tijdens onze reizen altijd wel een paar Amerikanen tegen. Een uitzondering daar gelaten waren ze over het algemeen luid, overdreven, en weinig geïnteresseerd in de Cultuur van het land. Tijdens een city trip New York maakten we kennis met de preutsheid van de Amerikaan. Bij het passen van kleding in één of andere mega store waren de kleedhokjes gescheiden. Terwijl ik een nieuwe broek probeerde en Manon even een kijkje wilde nemen werd ze weer weggestuurd.

Tijdens de city trip New York waren we nog jong, zo jong dat Manon geen alcohol mocht kopen, het cliché beeld van Amerika kwam ook bij ons naar boven, wel wapens mogen kopen, auto rijden vanaf je 16^e maar een wijntje bij het eten op je 20ste ho maar.

In september 2014 startte we onze roadtrip door west Amerika in Las Vegas. Je zult wel geloven dat Las Vegas niet de stad was dat mijn beeld over de Amerikaan heeft veranderd. Het “all you can eat” concept is hier uitgevonden, dat verklaart waarschijnlijk, gezamenlijk met het enorme fast food aanbod, de omvang van de aanwezige Amerikanen. En luidruchtig? Iedereen in deze stad is luidruchtig!

Toch in mijn beeld van de Amerikaan tijdens onze roadtrip veranderd;

Tijdens een 10 uur lange hike door een rivier, waarbij we soms tot onze kin in het ijskoude water liepen, waren de Amerikanen fantastisch. Elke wandelaar die we tegen kwamen maakte een praatje, waarschuwde ons voor onderkoelingsverschijnselen, gaven tijden door wanneer we moesten keren om niet in het donker te belanden en maakte zich er zeker van dat alles goed met ons ging. We kregen water en energie repen aangeboden (die we gelukkig niet hoefden aan te nemen)

Als ik een paar dagen later onderweg naar Yellowstone heel hard een wc nodig heb, de auto aan de kant van de weg parkeer, uitstap en mijn knoop los wil maken stopt er een dikke pick-up. Can i help you sir? Misschien een vreemde vraag aan iemand die net wil gaan plassen toch is het fantastisch dat als je aan de kant van de weg, met de alarmlichten aan, stil staat, direct hulp aangeboden krijgt. 

Op een camping bij Brice canyon ontmoetten we een ouder hippie stel, we maakten een kampvuur en praatten uren lang over van alles en nog wat. Vooral verhalen van onze voorgaande reis naar Cuba deden het goed. De man van het stel heeft ooit nog eens een nacht in het vondelpark doorgebracht omdat hij “low budget” door Europa reisde.

Het gesprek met de oude man (70+) die nog moest werken om de zorgkosten van zijn vrouw te betalen, de jonge dame die ons haar mobiele nummer gaf en een lijst opstelde met beste restaurants, cafe’s en winkelstraten, tijdens de overtocht van Sausalito naar San Francisco, een groepje jonge mannen met wie we uren lang goeie (en slechte) grappen uitwisselden tot dat we om de zon zagen opkomen bij Delicated Arch, al deze ontmoetingen hebben ons beeld van de Amerikaan absoluut veranderd!

Natuurlijk hebben we stevige mensen gezien, werden we overdreven vriendelijk geholpen door serveersters en wist niet iedereen waar Nederland ligt (alsof wij alle staten van Amerika kunnen aanwijzen op de kaart), toch heeft Amerika en met name de Amerikaan ons positief verrast, wij zeggen geef Amerika een kans!